12 Nisan 2012 Perşembe
Hikaye
Senin dudakların pembe, ellerin beyaz,
Al tut ellerimi bebek, tut biraz.
Benim doğduğum köylerde ceviz ağaçları yoktu,
Ben bu yüzden serinliğe hasretim, okşa biraz.
Benim doğduğum köylerde buğday tarlaları yoktu,
Dağıt saçlarını bebek, savur biraz.
Benim doğduğum köylerde şimal rüzgarları eserdi,
Ve bu yüzden dudaklarım çatlaktır, öp biraz.
Benim doğduğum köyleri akşamları eşkıyalar basardı.
Ben bu yüzden yalnızlığı hiç sevmem, konuş biraz.
Sen Türkiye gibi aydınlık ve güzelsin.
Benim doğduğum köyler de güzeldi.
Sen de anlat doğduğun yerleri,
Anlat biraz...
Cahit Külebi
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
10 yorum:
Serap bu şiiri ne çok severdim biliyomusun? unutmuşum. Şimdi burda yeniden okumak iyi geldi..
Aslı;
Ben de severim Aslı'm. :) Dün Sakarya Fırat dizisinde duymuştum, iyi gelmişti bana da, paylaşayım istedim. :)
Çok güzeldi ...
Severim cahit külebi..
Ne zamandır okumamıştım iyi oldu.
not: dualar kalıcıdır. Dualarımdasın. İyisin dimi?
Sessiz Prenses;
:) Sevindim okumana.
faili mechul yazar;
Çok teşekkürler duaların için, eksik olma. Daha iyiyim, zaman alıcak işte biraz. :)
:)) iyi olmana sevindim.. Sabır et. Umutsuz olma olur mu?
Güneş..
Teşekkürler Güneş. :)
peh. çok güzel.
:)
ilk defa okudum inan, çok sevdim. ^^ arada bu şiirin ziyaretine gelirim artık. :)
seni de özlüyorum zaten hem. kahve ve kurabiye ikram edersin bana, olur mu? ^^ kahveyi sütsüz içemem ama.
çok sevgi ile,
luna.
deep;
Bence de. :)
Luna;
Hoşgeldiiin. :)
Hep gel, yine gel.
Ben sana pasta da yaparım kurabiye de, her şey her şey. :)
Öpüyorum. (:
Yorum Gönder