"Kendimi arıyorken, olmaktan korktuğum yerdeyim."

Birkaç şarkılık vakit var belki.
O kadar yokum ki. Ümitsizliğin tonlarıyla boyanıyorum her saat başı.
Önceleri planlarımla övünürken, şimdi bir adım ötesini göremiyorum.
Plan yapmaktan vazgeçiyorum çünkü yavaş yavaş, istemsiz.
Önümdeki yaşanacak saatler, günler şekil veriyor yaşayacaklarıma kendi adıma. Ya da belki hayalini kurduğum geleceği etkiliyor çok yakınımdayken aslında ne kadar da uzakmışız dediklerim.
Oysa ki benim aklım daha yeni eriyordu herşeye.
Halbuki büyüyen bedenimdi sadece.

"Hayat biz planlar yaparken, başımıza gelenlerdir."