21 Haziran 2013 Cuma

Bir Dost


Kelimelerin kıyafetsiz kaldığı yerde buluşun öyleyse. Örtmeyin söylenenleri, söylenecekleri.
Kalsın olduğu gibi, öylesine sade.
Bakış açını iyi ayarla. Geçip giden olaylar silsilesini en temiz ekrandan izleyin.
Uyandıran güneş olsun, uyutan ay. Rüyalara itimat etmeyin.
İlk elden yaşayın ne yaşıyorsanız. Dolaylamanın faydası nerede görülmüş?
Öyle kırılıp dökülmek de yersiz. Üstelik parçalarını yine kendin topluyorsan.

Anlatılmakla bitiyoruz zaten, çok değiliz.
Mesela yazıyorsak biz özlemimizin hatrına. Susuyorsak bitmişlikten.
Öyleyse cezasını verin mutluluğunuzla sırtınızdaki geçmişten gelen acımtırak cümlelerin. Şu anda.
Hisleriniz ya da hissizliğiniz eşit olsun, bencil olun diyorum.
Ne bir eksik, ne bir fazla.
Çocukluğunuz da, olgunluğunuz da kalsın böyle. Hep aynı seyrinde.
Farklılıklar sevme sebebi olsun. Aynılıklar ise mutluluk.
Eksiltmemek gerek. Fazlayken güzel.

Bana gelirsek; mizacım böyle, anlıyorum ama konuşamıyorum.

9 yorum:

sdsss dedi ki...

Anlayabilmek zaten erdem...Keşke herkes anlayabilse...

Adsız dedi ki...

Anlıyorum ama anlamak yetmiyor...

Adsız dedi ki...

Anlamıyorum, kafam rahat :-D

Serapus dedi ki...

Petek;
Keşke. :) Anladığımız belli olmuyor belki sadece, benim derdim bu. :)

Şizoprenik;
Kesinlikle, anlaşılmak da gerek. :)

Adsız;
En güzelini sen yapıyorsun dostum. :)

Kaan OZKAYMAK dedi ki...

Ben bir kere anlamayı denedikten sonra anlamıyorsam, işi anlayanlara bırakıyorum =))

Serapus dedi ki...

Çok mantıklı. :)

Oyuncakçı ADAM dedi ki...

Cehalet mutluluktur , anlamamyı tercih ederdim :)

büro mobilyaları dedi ki...

Güzel bir paylaşım olmuş.Teşekkürler.

Adsız dedi ki...

çoğu zaman kendime verdiğim öğütler gibi..
Kıyafetsiz kelime olayı da çok zekice !