Şöyle bir şey var.
Ben senin gördüğünü yaşamıyorum insan.
Benim çeşit çeşit, desen desen dünyalarım var.
Görünenle yetinmek de az gelmeli sana mesela.
Ben çölde değilim.
Su hiç değilim.
Yaklaştıkça kaybolan bir serap zaten değilim.
Ne görünürüm, ne de kaybolurum ben insan.
Yaşamayı bilmem, yaşatıldığı gibi yaşarım.
Hünerlerim de var küçücük küçümencik şairin dediği gibi.
Sonra çok gülerim, onu bunu severim.
Kimseye de küsmem.
Anlatamam belki, ama kolay anlaşılırım.
Böyle insan.
Ben de insanım.
Merhaba.
6 yorum:
merhaba serap insanı.
:)
Merhaba deep, tanıştığımıza yeniden memnun oldum. (:
bir şiirde beş tane "ben" varsa ve bütün fiiller birinci tekil şahısta çekimlenmişse belki de gökyüzü dürülmeli ve bir kaç insan sigarassına ateş almalı merkürden. böylece adalet yerini bulur
Merhaba :) Kimseye Küsemez Serapus, dün ilk kez mimlendim. Boş durur muyum; önce yazdım bi şeyler sonra da mimledim seni...
Mim'in konusunu benim yazımda görmen gerekliymiş...
Mimikten Nanik yapar giderim :)
Ey Dost;
Nerelerdesin sen. :)
Bakıyorum şimdi mime, teşekkürler. :)
rakisisesindebalikolsan;
Ben zaten en çok "ben" dediğim zaman eksildim yahu.
Yorum Gönder