8 Aralık 2012 Cumartesi

Yağmurun İkinci Hali



Yağmur yağdı.
Bir tek sen ıslandın onca kalabalık içinde.
Herkes şemsiyesini almış, zırhları ellerinde.
Çünkü biliyorlar, onlar da sırılsıklam olmuşlar zamanın birinde. 
Onlar da yağmur altında gezmeyi sevmişler bir vakit.
Aynı damlalardan kaçıyorlar bu kez. Biliyorlar, o damlalar afetleri olacak.

Yağmur yağdı. Bir tek ıslandın.
Ya da yağmur bir tek sana yağdı, bilmiyorsun.

Ben biliyorum. 
Gözlerimden yağmurlar akıttınız.
Kalbime yağmurlar yağdırdınız.
Öpüyorum ben de kalplerinizden, tek tek.

7 yorum:

deeptone dedi ki...

söle onlara yağdırmasınlar hüzün, güldürsünler beee.
:)

muvattalis dedi ki...

hoş şiir
eksik mi kalmış sanki

Serapus dedi ki...

deep;
Öyle söylemekle olmaz, varsın yağdırsınlar, hüzünsüz olur mu hiç? :)

Serapus dedi ki...

muvattalis;
Sağol. Bilmem belki yazamamışımdır, şiir bile değil adı. Ondandır. :)

Toz dedi ki...

Merak ediyorum ilk yazdığın hali mi bu yoksa 3-4 kez üzerinden geçtin mi ?

Serapus dedi ki...

Toz;
Önce yazarım, yayınlamadan önce okurum, fazla cümleleri çıkarırım. Yani oldukça kısa yaparım onları. Bu kelimeye ne gerek var ki şimdi diyerekten yazı uzunluğunu epey yitirir. :)

Toz dedi ki...

Ben ilk yazdığımda olağanüstü sanarım.Sonra tekrar okurum iyi gelir ufak tefek düzeltirim.1 ay sonra yaklaşık tekrar okudğumda kötü gelir tekrar düzeltirim.Daha sonra uzun bir süre sonra tekrar okurum bu sefer iyi gelir yine ufak tefek düzeltme isteği olur ama üşengeçliğim işime yarar.Hep düzeltmek istiyor insan.Düzeltmeden kastım şöyle yazsam daha iyi olur.

Bu arada başka yerde yazmışsın burda cevaplayayım hoşbulduk :)