Karanlık katmanlaşıyor, her birinde farklı bir sen
İncelerek kayboluyor dumanlar
Gerçeğin hala gizli griliklerde
Katmanları yıkıp, görüntünü bırakıp, benliğinle besleniyorum.
Mumları görmek seni görmekten daha iyi geliyor bana
Yakıyorum, söndürüyorum
Oysa ki rengin de kırmızı.
Yakıyorsun, sönmüyorsun
Söndüremiyorum.
7 yorum:
Başı farklı sonu farklı zamanlarda yazılıp bir bütün olan şiirlerim olmuştur. Ama ilk defa başını bilmediğim bir şiirin devamını okudum.
Mumları görmek seni görmekten daha iyi geliyor bana..
Bu dizenin sonu aslında bu mısrayı açıklıyor.
Kötü değilsin :) sevindim.
Güneş..
O zaman iyi olup olmadığımı soran sendin.
Teşekkür ederim Güneş. :)
Başkasının şiirinin devamını yazdım, pek yetenekli değilim bu işlerde, yazdım yine de öyle. :)
Peki öyleyse :))
Şiirin başını merak ettim yani.
Bil isterim.
Güneş..
Güneş;
Şiirin başını başkası yazdı, kendi yazdığı sonu bilmeme de izin vermedi mesela. O yüzden ben yazdım. Ben de paylaşamıyorum ne yazık ki başını. :)
bak sen.
:)
ne sönmez şeymiş.
:)
Sönmeyen kırmızı mum yapsınlar o zaman. :)
Tam da, ikinci kıta, başka bir iklimden diyecektim ki, yorumunu okudum...
Yorum Gönder