29 Aralık 2011 Perşembe

Herhangi Bir Şiirin Devamı

   ...

   Karanlık katmanlaşıyor, her birinde farklı bir sen
   İncelerek kayboluyor dumanlar
   Gerçeğin hala gizli griliklerde
   Katmanları yıkıp, görüntünü bırakıp, benliğinle besleniyorum.

   Mumları görmek seni görmekten daha iyi geliyor bana
   Yakıyorum, söndürüyorum
   Oysa ki rengin de kırmızı.
   Yakıyorsun, sönmüyorsun
   Söndüremiyorum.

 

7 yorum:

Adsız dedi ki...

Başı farklı sonu farklı zamanlarda yazılıp bir bütün olan şiirlerim olmuştur. Ama ilk defa başını bilmediğim bir şiirin devamını okudum.

Mumları görmek seni görmekten daha iyi geliyor bana..

Bu dizenin sonu aslında bu mısrayı açıklıyor.


Kötü değilsin :) sevindim.


Güneş..

Serapus dedi ki...

O zaman iyi olup olmadığımı soran sendin.

Teşekkür ederim Güneş. :)

Başkasının şiirinin devamını yazdım, pek yetenekli değilim bu işlerde, yazdım yine de öyle. :)

Adsız dedi ki...

Peki öyleyse :))

Şiirin başını merak ettim yani.

Bil isterim.

Güneş..

Serapus dedi ki...

Güneş;
Şiirin başını başkası yazdı, kendi yazdığı sonu bilmeme de izin vermedi mesela. O yüzden ben yazdım. Ben de paylaşamıyorum ne yazık ki başını. :)

deeptone dedi ki...

bak sen.
:)
ne sönmez şeymiş.
:)

Serapus dedi ki...

Sönmeyen kırmızı mum yapsınlar o zaman. :)

Adsız dedi ki...

Tam da, ikinci kıta, başka bir iklimden diyecektim ki, yorumunu okudum...