Yazılmıyor mutluluğun yazısı, kim ne derse desin.
Sahip olduğun mutlulukla cezasını verirsin geçmiş cümlelerinin çoğu zaman. Benim için hep öyle oldu en azından.
Burası yazamadıklarına ihanet ettiğin yer olur sonra.
Yazanlara da onları artık okumayarak ihanet ettiğin yer belki.
Ama birilerinin ihanet etmemeyi öğretmesi gerekir bize.
Burası aynı hislerle açılmış bir yerse eğer, aynı hislerle terk edilmemeli.
Çünkü şunu çok iyi biliyorum ki bu blogun eğer bir dili olsa "nereden nereye" derdi.
Mutlu olmadığında, ya da herhangi bir şey için artık hislenmediğinde burada saatlerce okursun, okursun. Başkalarının hayatlarını okumak merak uyandırır sende. Onların hayatı değildir belki dikkatini çeken, ortak bir şeyler bulma arzusudur seni burada tutan. Aynı hislerin ya da hissizliğin eşsiz olmamasını istersin. Bu hep vardır. Hep bir ortak aranır mutsuzluğa.
Ben yazdıklarımı ve yazılanları ortak etmiştim mutsuzluğuma kişilerden ziyade.
En iyisini de yapmıştım. Şimdi sorsam, hatırlamak istesem aynı duygu yoğunluğuyla anlatamaz beni bana kimse. Bir iki tıkla daha kolay ulaşırım duygularıma.
Çünkü geçmiş zamanı da hatırlamalısın bazen. Evet, çünkü bazen geriye dönüp bakman gerekir.
Ne diyorduk, mutluluğun yazısı.
Ne yazısı var bu bahsettiğimiz şeyin, ne de resmi.
Şimdi ne yap biliyor musun?
Kapat gözlerini. Kapaat. İşte öyle. Ve dinle.
Şimdi mutlu olduğun anları hatırla. Yaşadıkların ziyadesiyle yetecek sana.
Şimdi mutlusun.
Buraya kadar yazdıklarımı ise boşuna okudun.
Gördüğün gibi ne yazıya gerek kaldı, ne de resme.
Resmi siz oldunuz, yazısı söyledikleriniz.
Bu kadar basit olsa keşke dediğinizi de duyar gibiyim.
Ama duymamış olayım. (:
8 yorum:
ne demek istedin ki şimdi.
:)
ama bak kaybolmadın işte, uzun zaman gelmez gibiydin, değilmiş.
kiss the rain de iyiymiş.
:)
yazıyı da okumuş bulundum.
:))))
Eh okudun artık deepcan, yapacak bir şey yok. :)
Diyorum ki, insanlar en çok hüzünlü olduğu zamanlarda yazmaya ihtiyaç duyarlar.
Sonra diyorum ki yazasım gelmiyor.
Diyorum ki mutluyum ben de. :)
Yine de yazmış bulundum. :)
ha haaaa o zaman mutlu ol ve yazmaaaaa. hüzün basınca yazarsın serocan.
:))))
Tamam buna ihtiyacımız var ama yine de bence bu aralar hüzün basmasın birazcık deepcan. :) Ama ben yine yazayım. Olur ki öyle de. :)
bu kadar kolay olsa keşke. pardon bunu içimizden bile söylemeyecektik değil mi?
cem;
Uf duydum işte duydum. :)
Kolaylaştıralım o halde, zorlaştırmayalım cemcan. :)
İlhan Berk : ' Yazmak mutsuzluktur, mutlu insan yazmaz. ' derken haklıymış o vakit .
Bence de oldukça haklı sevgili adsız okurum. :)
Ben de aynısını demeye çalıştım bir sürü cümleyle. O tek cümleyle ifade etmiş zaten. :)
Yorum Gönder