14 Eylül 2011 Çarşamba

Bir Yeni Mesajınız Yok

   
   Herşey basit. Ama her şey. Yaşamın aslında basit olması gibi. Yaşamak gibi. Şartlar zor. Şartlar zorlaştırır yaşamayı. İnsanlar zorlaştırır. Ama yaşamak basit.
   İnsan yalnız kalınca kendine acımaya başlıyor mesela, insanların nasıl olup da bu kadar neşeli olabildiğine şaşıyor. İnsanlar bu kadar keyifli olan şeyleri nereden buluyor?
   Bir yandan da düşünmek lazım. Daha mükemmeli nasıl olabilir ki? Hem her şey mükemmelken insan insanlığını unuturdu herhalde.
   Bir sürü hayat var, hayatlarına tanıklık ettiğimiz. Ama kim kimin yerinde olmak ister ki? Herkes aslında olduğu yerden memnun içten içe şikayetçi olsa da. Bir dahinin aklını istememek gibi, kendininkini hiçbir şeye değişmemek gibi.
   Ama bazen insan yalnızlığını gözüne sokarcasına telefonuna gelen operatör mesajlarına da gıcık olmuyor değil. Gelen mesaja bakmak için yerinden kalkıp o mesajı görmekle geçen zamana acıyor sonra.

9 yorum:

just not found. dedi ki...

aslında bi nevi psikolojik olabilir, bu kadar düşündürtmeye sebep olduğuna göre :)
bi de gelen mesajı açma süresinde kafada kurulan senaryolar var ki; Allah muhafaza diyorum:)

Serapus dedi ki...

Çocukluğuma mı inmek lazım ne. :)

Bizi o senaryolar mahvetti. :)

Adsız dedi ki...

Serap, senin için kararmış ama bi yolu olmalı. Konuşalım bakalım.

deeptone dedi ki...

yine aynı filozofça güzel yazı.

o sondaki cümlen bende de aynen var. operatörler olmasa telefonum çalmaz filan.

baksana, şimdi bu blogunda, temizlik oldu mu, izleyenlerde.


ama bak rengi daha iyi oldu bu blogun.

bak şimdi ne dicem, bazern karamsar yazsan da, seni hiç ama hiç karamsar bulmuyorum.
:)

Serapus dedi ki...

Umut;
Bakma böyle yazdığıma çocuk, iyiyim yani. :) Konuşuruz tabi.

Serapus dedi ki...

deep;
Çok teşekkür ederim. :)
Olsun belki telefonlarımız çalmıyo ama mail'lerimiz geliyo yazılara büssürü büssürü. :)

Bu blogda daha rahatım şimdi, hatta belki anlaşılıyodur yazılardan, bilmem. Böyle daha iyi oldu, hep anlatasım var bi şeyleri. :) Rahat rahat yani, oh ne güzel.

Bazen karamsar yazıyorum ama haklısın deep çok karamsar değilim ben, hatta çok gülerim, hep gülümserim falan. :) Sanırım yazarken böyle ifade ediyorum kendimi.

Adsız dedi ki...

searpus :)
cok seviyorum senin yazilarini ben .
bencede karamsar degilsin ..
etrafi cok kalabalik telefonu susmayan insanlarin da kendini yalniz hissettigi bir suru zaman var
bence o yalnizlikla barisik oldugun anda mutlu yasamaya basliyorsun

Serapus dedi ki...

mon clementier;
Çok mutlu oldum şu an inan, çok teşekkürler. :)
Zaten artık yeni kararlarım var kendime dair, mutlu olmak için, bakalım. :)
Hem bi söz var: Ne mutlu yalnızlığını kendisi seçebilene. Çok seviyorum bunu ben. :)

Adsız dedi ki...

İlk iki satır harika...